Καραμανλής - Τσίπρας: Η σχέση τους και η «μάχη του Κέντρου».

Προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον το παρακάτω άρθρο του δημοσιογράφου της εφημερίδας: 

«ΤΟ ΒΗΜΑ» κ. Χιώτη Βασίλη. Η δημοσίευση έγινε στο ΒΗΜΑ της Κυριακής 22.02.2015 και αναφέρεται στη σχέση που υπάρχει μεταξύ του πρώην Πρωθυπουργού κ. Κώστα Καραμανλή και του νυν κ. Αλέξη Τσίπρα. 

Αν τα γραφόμενα του συγκεκριμένου δημοσιογράφου ισχύουν (που σίγουρα καπνός δίχως φωτιά δεν υπάρχει), εκείνο που εύκολα γίνεται αντιληπτό είναι η αναγνώριση του υψηλού πολιτικού κύρους του Κώστα Καραμανλή από τον ευρύτερο χώρο του «ιδεολογικοπολιτικού κέντρου» και μάλιστα από το πιο υψηλό ηγετικό επίπεδο της κεντροαριστεράς (μη ξεχνάμε και την επιλογή του πιο κλασικού εκπροσώπου του «Καραμανλισμού», κ. Πρ. Παυλόπουλου, για ΠτΔ). Για το χώρο της κεντροδεξιάς, δεν γίνεται λόγος, διότι έτσι και αλλιώς, η κυριαρχία του Κώστα Καραμανλή είναι δεδομένη και αδιαμφισβήτητη.   

 Σχετικά με το άρθρο λοιπόν:

[ Όταν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ άκουσαν την περασμένη Τρίτη τον Αλέξη Τσίπρα να προτείνει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Πρ. Παυλόπουλο σκέφτηκαν όλοι το ίδιο πράγμα: «Α, μάλιστα, τον έπεισε ο Καραμανλής!». Η επιλογή του Πρ. Παυλόπουλου ήταν  η πρώτη επίσημη επιβεβαίωση της τακτικής επικοινωνίας που διατηρούν Τσίπρας και Καραμανλής τα τελευταία χρόνια, αλλά και της επιρροής που ασκεί ο πρώην πρωθυπουργός προς τον αρχηγό του κυβερνώντος κόμματος, ενώ φαινομενικά μοιάζει να κινούνται σε διαφορετικούς κόσμους.

«Αν δεν ήταν στη μέση ο Καραμανλής, δεν υπήρχε περίπτωση να προτείνει Παυλόπουλο ο Τσίπρας» υποστηρίζουν κορυφαίοι υπουργοί, εκφράζοντας ακόμη και τώρα την έκπληξή τους για την εξέλιξη αυτή, για την οποία ο κ. Τσίπρας επέδειξε απόλυτη αποφασιστικότητα να την επιβάλει στο εσωτερικό του κόμματός του. «Διαφορετικά ο Τσίπρας δεν θα πρόδιδε τον Αβραμόπουλο. Ή, αν αναγκάστηκε να τον προδώσει, τότε θα πήγαινε σε άλλου τύπου υποψηφιότητα» επιμένουν.

Από πού όμως ξεκινά η σχέση του Τσίπρα με τον Καραμανλή; Οι γνωρίζοντες ισχυρίζονται: «Από πολύ παλιά». Οι συνεργάτες του κ. Καραμανλή θυμούνται τον πρώην πρωθυπουργό να τους λέει μετά την ήττα του στις εκλογές του 2009 και ενώ είχε εγκαταλείψει την ηγεσία της ΝΔ: «Αυτός που θα κάνει κούρσα είναι ο Τσίπρας. Θα γράψει ένα ποσοστό στις επόμενες εκλογές που θα τρίβετε τα μάτια σας». Ο κ. Τσίπρας είχε  τότε ένα ποσοστό 4,60% με 13 έδρες στη Βουλή. Οταν άκουγαν λοιπόν οι συνομιλητές του Καραμανλή να τους προβλέπει ο ίδιος ότι στις επόμενες εκλογές θα είναι διψήφιο το ποσοστό, νόμιζαν αρχικώς ότι δεν ήξερε τι έλεγε.

Μέχρι που ήρθαν οι εκλογές του 2012 και ο Καραμανλής δικαιώθηκε. Αλλά από το 2009 ως το 2012 Καραμανλής και Τσίπρας θα πρέπει να συναντήθηκαν πολλές φορές. Πάντοτε με απόλυτη μυστικότητα και πάντοτε σε σπίτια όπου δεν υπήρχε περίπτωση να βρεθούν αδιάκριτα μάτια. Οι δύο πολιτικοί οικοδόμησαν μια σχέση την οποία μόνο οι δυο τους γνωρίζουν και την οποία δεν αποκαλύπτουν ούτε στους στενότερους συνεργάτες τους. Ιδιαίτερα μετά το 2012 οι συνεργάτες του Τσίπρα έβλεπαν πολλές φορές στις κινήσεις του τη στρατηγική Καραμανλή.

Φαίνεται ότι ο κ. Καραμανλής έχει μεταδώσει στον κ. Τσίπρα πολιτικές συμπεριφορές όπως η μετριοπάθεια και οι εντυπωσιακές πολιτικές κινήσεις. Πολλοί υποστηρίζουν ότι η πρώτη ομιλία του Πρωθυπουργού στο Υπουργικό Συμβούλιο είχε πολλές ομοιότητες με την πρώτη ομιλία του κ. Καραμανλή τον Μάρτιο του 2004. Βέβαιον επίσης είναι ότι ο Τσίπρας ήθελε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον ίδιο τον κ. Καραμανλή. Συνομιλητές του Πρωθυπουργού επιμένουν ότι τον πίεσε ασφυκτικά να αποδεχθεί την πρόταση, αλλά ο κ. Καραμανλής αρνήθηκε μέχρι τέλους. «Αν ταυτιστούμε εμείς οι δύο, αυτός που θα χάσει θα είσαι εσύ» φέρεται να είπε κάποια στιγμή στις αρχές της γνωριμίας τους ο Καραμανλής στον Τσίπρα. Και φαίνεται ότι δεν έχει αλλάξει άποψη. 

«Ο Τσίπρας στεναχωρήθηκε που ο Καραμανλής του είπε "όχι"» εκμυστηρεύθηκε  κορυφαίος κυβερνητικός παράγοντας. Ισως ο Καραμανλής αρνήθηκε επειδή είναι και δική του άποψη ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα πρέπει να σηματοδοτεί την εθνική συνεννόηση. Και πιθανώς δεν ήθελε να πιστέψει κανείς ότι διατηρεί υστερόβουλα αυτή την άποψη. Αλλά και στην περίπτωση του Προέδρου ο Τσίπρας κινήθηκε όπως ο Καραμανλής. Αφηνε να εννοηθεί ότι μπορεί να είναι ο Αβραμόπουλος, όπως ο Καραμανλής άφηνε να εννοηθεί ότι θα επιλέξει τον Απ. Κακλαμάνη. Επέλεξε έναν πολιτικό από τον χώρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος όμως είχε αποχωρήσει από το Κοινοβούλιο, όπως έκανε και ο Καραμανλής με τον Παπούλια. Και ασφαλώς δεν είναι τυχαίο ότι τελικώς ο Τσίπρας επέλεξε τον στενότερο συνεργάτη του Κ. Καραμανλή. Είναι βέβαιο λοιπόν ότι Καραμανλής και Τσίπρας θα συνεχίσουν να αλληλοσυμβουλεύονται. ]

Ωστόσο, μία διαφορετική προσέγγιση θα μπορούσε να είναι το ότι ίσως έχουμε να κάνουμε με μία «παρασκηνιακή» παρτίδα σκάκι. Διότι το ζητούμενο το οποίο μάλιστα θα φανερώσει και τι θα συμβεί στο απώτερο πολιτικό μέλλον της χώρας (πάντα σε εξάρτηση με την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση και τις προόδους στο θέμα με το Εθνικό χρέος) είναι ποιος θα «κατακτήσει» τελικά το πολιτικό κέντρο. Γιατί όπως και στο σκάκι, έτσι και στην πολιτική, εκείνος που θα κυριαρχήσει στο «Κέντρο», εκείνος είναι που θα ελέγχει και το σύνολο των διαδρόμων του παιχνιδιού και θα μπορεί αποτελεσματικά να προστατεύεται από τους όποιους επίδοξους αντιπάλους του.

 Ίδωμεν.

Πηγή: Ιδία επεξεργασία, http://www.tovima.gr | Χιώτης Βασίλης

Καλή η ρητορεία, αλλά τώρα, ήρθε η ώρα της αλήθειας.

Ένα εξαιρετικό άρθρο, που αποτυπώνει με απλότητα αλλά συνάμα και αποτελεσματικότητα, τη νέα πραγματικότητα όπως ξεδιπλώνεται τόσο για την Κυβέρνηση, όσο και για τον Ελληνικό λαό, είναι αυτό του Άρη Τόλιου (δημοσιογράφος) , το οποίο σας συστήνω να το αναγνώσετε:

«Συμπαθής ο Γιαν(ν)ης, συμπαθέστατη όμως η αλήθεια. Σε τέσσερις μήνες θα έχουμε μνημόνιο κι ας το λέμε φενάκη, αντίσταση στις αγορές ή ιδρυτική πράξη για την αλλαγή στην Ευρώπη. Θα έχουμε επίσης τρόικα, κανονική, με τα τεχνικά της κλιμάκια, τις πιέσεις, τους ασφυκτικούς ελέγχους, τις επισκέψεις στα γραφεία των υπουργών κι ας τη λέμε «θεσμό». Τον Ιούνιο, πάντως, θα είμαστε σε κανονικό πρόγραμμα ώστε να ενταχθούμε στις ρυθμίσεις Ντράγκι γιατί ο Ιούλιος φέρνει υψηλές θερμοκρασίες και καταστροφικές πιέσεις. 

Ήταν μια καλή, ανακουφιστική απόφαση. Τώρα, όμως, αρχίζουν τα δύσκολα. Δυσκολότερα από το Παρίσι. Γιατί κάναμε πολλά βήματα πίσω μετά την άστοχη προσφυγή στις κάλπες, έχουν ξεφύγει τα έσοδα, υποχωρεί η ανάπτυξη, έχουμε εκροές από τις τράπεζες, στεγνώνουν τα αποθεματικά στα ασφαλιστικά ταμεία. Όλα αυτά θα είναι στο τραπέζι των συζητήσεων με τα ισοδύναμα να πηγαινοέρχονται από τους «θεσμούς». 

Από τη στιγμή που κ. Βαρουφάκης έβαλε την υπογραφή του σε μία και μόνο φρασούλα: «το χρέος είναι βιώσιμο», ξεκίνησε η πραγματική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ από προεκλογική επαναστατική δύναμη σε κανονική κυβέρνηση. Τους λόγους μπορείτε να τους διαβάσετε σε άπειρα άρθρα του για το ελληνικό χρέος. Αυτή η υπογραφή αποτελεί προγραμματική και ιδεολογική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα.

Όσοι, πάντως, ανησυχούν ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει πρόγραμμα κάνουν λάθος. Θα είναι πλήρες, κοστολογημένο, συγκροτημένο, επώδυνο και δεσμευτικό. Περιλαμβάνει μεταρρυθμίσεις, αποκρατικοποιήσεις, τομές στους φοροεισπρακτικούς μηχανισμούς, τη δημόσια διοίκηση, την υγεία, το μέτωπο της διαφθοράς. Ενδεχομένως να τα ονομάζουμε κάπως διαφορετικά (χρειαζόμαστε έναν ευφυή γλωσσοπλάστη), αλλά αυτά θα είναι.

Ο πρωθυπουργός, σε μια συγκινητική συνέντευξη στο Stern, ζήτησε ανοικτοκαρδία από τους δανειστές. «Δώστε μας έξι μήνες και θα δείτε μια άλλη Ελλάδα». Πήρε τέσσερις. Επιτυχία. Η συνέντευξη αυτή ήταν καταπληκτική. Επιβεβαίωση των επικοινωνιακών χαρισμάτων του. Λίγες ώρες αργότερα ανακοινώνεται ότι επικεφαλής της εκστρατείας για τη διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας θα είναι ο κ. Δ. Τσουκαλάς του ενός εκατομμύριου. Αν δεν είμαστε σε τόσο τραγική κατάσταση, θα έλεγα ότι ο ο κ. Τσίπρας έχει (και) βαθιά αίσθηση του χιούμορ, ένα απολαυστικό σαρκασμό (σχεδόν χλευασμό…), με την αρχαιοελληνική εκδοχή του.

Ήταν, πάντως, μια ακόμη κίνηση, που επιβεβαιώνει ότι η κυβερνητική μηχανή έχει μπροστά της τιτάνια προσπάθεια, αλλά και σοβαρά κατασκευαστικά λάθη. Πολλά  πρόσωπα, που θα κληθούν να θέσουν σε κίνηση έναν βαρύ γραφειοκρατικό μηχανισμό και μια οικονομία σε κώμα, εκτός από απειρία (τεχνοκρατική και διοικητική) κουβαλάνε μεγάλα πολιτικά θέματα. Είναι σε κόντρα ρόλο. Κάθε υπογραφή τους θα είναι μετεωρίτης, που θα τραντάζει τον ιδεολογικό τους πλανήτη.

Κάτι ακόμη βαρύτερο. Κατασκευάστηκε μια κυβέρνηση για πόλεμο με τους Γερμανούς, να το κάνουμε «Κούγκι». Είδαμε μάλιστα και την κυνική πλευρά της αριστεράς, τη συνεργασία της με τους ΑΝΕΛ. «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και σκίζει τα μνημόνια». Και άντε να αγιάσει ο κ. Πάνος Καμμένος. Για ποιον σκοπό όμως; Γιατί τα μνημόνια μόλις τα υπογράψαμε…»

Πηγή: www.protagon.gr | Άρης Τόλιος. 

Η «Κεντροδεξιά» του Καραμανλή είναι ο απώτερος στόχος.

Διπλό άνοιγμα, προς την κεντροδεξιά του Κώστα Καραμανλή και προς τις... Βρυξέλλες του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, σηματοδοτεί η «έκπληξη» Τσίπρα - Καμμένου και η επιλογή Παυλόπουλου ως υποψηφίου Προέδρου της Δημοκρατίας.

Παρ’ ότι το όνομα του πρώην υπουργού της κυβέρνησης Καραμανλή είχε ακουστεί και γραφτεί - ως αουτσάιντερ πάντοτε - ο πρωθυπουργός αιφνιδίασε με την ανακοίνωση του στην συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, διαλύοντας την σχεδόν... απόλυτη «βεβαιότητα» ότι είχε κλειδώσει η υποψηφιότητα του Δημήτρη Αβραμόπουλου.

Παρασκήνιο με Αβραμόπουλο

Οι πληροφορίες, τόσο από την Αθήνα όσο και από τις Βρυξέλλες, λένε ότι ο κ. Αβραμόπουλος είχε λάβει αρκούντως ισχυρές διαβεβαιώσεις πως θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας και είχε υπάρξει μάλιστα και επικοινωνία του με τον πρωθυπουργό πριν από λίγες ημέρες. Ωστόσο, η τελική κίνηση Τσίπρα δεν είναι άσχετη με το θερμό διαπραγματευτικό σκηνικό των τελευταίων 24ώρων στην Ευρώπη και είχε διπλή στόχευση: Αφ' ενός να σταλεί ένα μήνυμα «συμμαχίας» προς τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ την ώρα που ο πρόεδρος της Κομισιόν εμφανίζεται να πρωταγωνιστεί στο παρασκήνιο προς εξεύρεση συμβιβαστικής λύσης στην ελληνική κρίση, και αφ’ ετέρου, στο εσωτερικό πεδίο, να «διεμβολίσει» τον χώρο της συντηρητικής παράταξης με μια επιλογή ξεκάθαρα «καραμανλική».

Η ισχύς του Κώστα Καραμανλή

Βέβαια ο υποψήφιος (και σίγουρος ότι θα εκλεγεί) Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε ενημερώσει τηλεφωνικά τον Κ. Καραμανλή αμέσως μόλις του έγινε η πρόταση απ’ τον πρωθυπουργό, λίγο πριν αυτός ξεκινήσει την ομιλία του στην Κ.Ο. Ήταν ο πρώτος (και μόνος) που ενημέρωσε. Άλλωστε η σχέση τους είναι πολύχρονη, διαχρονική, στενή. Ο νέος Πρόεδρος ήταν εκ των στενότερων συνεργατών του πρώην πρωθυπουργού, την περίοδο της πρωθυπουργίας του. Η σχέση τους βέβαια χρονολογείται απ’ την περίοδο που ο Πρ. Παυλόπουλος ήταν επικεφαλής του νομικού γραφείου του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή. Αμέσως μετά την ομιλία Τσίπρα ο νέος Πρόεδρος επισκέφτηκε τον Κ. Καραμανλή, στην Παναγή Κυριακού. Η συνάντησή τους ήταν, όπως μάθαμε, πάρα πολύ φορτισμένη, αγκαλιάσ

τηκαν και δάκρυσαν και οι δυο. Στη συνέχεια μίλησαν. Θυμήθηκαν, σκέφτηκαν στιγμές της πολύχρονης φιλίας τους, συγκινήθηκαν. Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε, ότι ο Κ. Καραμανλής όταν αρνήθηκε με ευγένεια την πρόταση Τσίπρα να είναι υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, σε συζητήσεις που είχε με τον Πρ. Παυλόπουλο του έλεγε «εσύ.. Προκόπη θα ήσουν ιδανικός για Πρόεδρος».

 

Ο κ. Τσίπρας στη Βουλή

Ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τόνισε στη βουλή πως: «Η ευρύτερη πολιτική συναίνεση είναι απαραίτητη και η επιλογή δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητη από την συγκυρία. Ακούστηκαν προτάσεις πολλές. Άκουσα την εύλογη πρόταση για εκλογή αριστερού Προέδρου της Δημοκρατίας, προφανώς όχι με αυξημένη πλειοψηφία. Η πρόταση είναι εύλογη, δεν υπήρξε ποτέ αριστερός Πρόεδρος, σήμερα μας δίνεται η δυνατότητα. Όμως η αριστερά δεν υπήρξε ποτέ αλαζονική, συνέχισε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επισημαίνοντας ότι η Αριστερά δεν διεκδικούσε τα αξιώματα για τον εαυτό της. Χρειαζόμαστε έναν Πρόεδρο Δημοκρατίας που να χαίρει ευρύτατης αποδοχής τόσο στην κοινωνία όσο και στην Βουλή των Ελλήνων που θα κληθεί αύριο να τον εκλέξει.» 

Η Διαδικασία για την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας 

Δεδομένων των ανακοινώσεων των τριών κομμάτων για στήριξη στο πρόσωπο του Προκόπη Παυλόπουλου, αναμένεται να συγκεντρώσει άνετα τη σχετική πλειοψηφία (149 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, 76 της ΝΔ και 13 των ΑΝΕΛ, σύνολο 238). Στο απίθανο ενδεχόμενο που δεν επιτευχθεί η πλειοψηφία των 180, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται μέσα σε πέντε ημέρες και εκλέγεται Πρόεδρος εκείνος που συγκεντρώνει 151 ψήφους.

Στην περίπτωση που ούτε στη δεύτερη ψηφοφορία επιτευχθεί η απαιτούμενη πλειοψηφία, τότε η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ύστερα από πέντε ημέρες, μεταξύ των δύο προσώπων που πλειοψήφησαν και εκλέγεται Πρόεδρος εκείνος που συγκέντρωσε τη σχετική πλειοψηφία.

Υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας θα είναι επίσης ο συνταγματολόγος Νίκος Αλιβιζάτος, τον οποίο προτείνουν Το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ.

Το ΚΚΕ έχει ανακοινώσει την πρόθεσή του να ψηφίσει «παρών» ανεξαρτήτως προσώπου.

Το μεσημέρι της Τετάρτης ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θα μεταβεί στο Προεδρικό Μέγαρο, όπου θα γίνει δεκτός από τον απερχόμενο Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια. Η συνάντηση θα πραγματοποιηθεί εν όψει και της διαδικασίας εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας από την Ολομέλεια της Βουλής το απόγευμα (19:30). Σημειώνεται ότι με βάση το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής, στην ψηφοφορία που θα είναι ονομαστική φανερή οι βουλευτές θα δηλώνουν το όνομα του προτεινόμενου για το ύπατο πολιτειακό αξίωμα που προτιμούν ή θα δηλώνουν «παρών». Ψήφος «κατά» ή «όχι» δεν προβλέπεται στην ψηφοφορία για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ούτε επίσης και αιτιολόγηση της ψήφου. Αμέσως μετά την ψηφοφορία, αναμένεται η Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, επικεφαλής του Προεδρείου της Βουλής, να μεταβεί στον χώρο που θα υποδείξει ο εκλεγείς ώστε να του ανακοινώσει το αποτέλεσμα.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο εκλεγόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αναλαμβάνει την άσκηση των καθηκόντων του από την επομένη της ημέρας που λήγει η θητεία του απερχόμενου Προέδρου.

Πηγές: www.in.gr, www.newsbomb.gr, http://www.protothema.gr.